Wie ooit Museum Auschwitz heeft bezocht zal zich de maquette herinneren die een gaskamer verbeeldt met een lange rij wachtende mensenfiguurtjes die op het punt staan vermoord te worden zoals de figuurtjes binnen in de gaskamer overkomt. Het is een van de meest bekljvende monumentjes die herinneren aan de Shoah. Overal ter wereld zijn Shoahmonumenten te vinden en vrijwel altijd dient Auschwitz-Birkenau als fundament daarvoor. Het gaat dan ook dikwijls om de “beleving” die zo’n monument geacht wordt te veroorzaken. De bezoeker moet tenminste het gevoel krijgen de verschrikkingen een heel klein beetje aan den lijve te ondervinden. Zo zou het Nederlandse herinneringsmonument in het concentratiekamp Mauthausen nabij Wenen bij de bezoeker een beklemmend gevoel moeten veroorzaken. Dat doet het ook. Een zeer korte wandeling tussen twee “wanden” waarin de namen van de Nederlandse slachtoffers zijn gebeiteld. Om stil van te worden. Toch is dit monument als gevolg van de ruimtes tussen de elementen nog niet zo beklemmend als het Shoahmonument dat in Bologna (Italië) zal worden gebouwd. Dit is het winnende ontwerp van het Italiaanse monument waarbij het de bedoeling is dat meerdere zintuigen van de bezoekers worden geprikkeld. Op zo’n manier dat men een zo realistisch mogelijke indruk krijgt van wat de door de Nazi’s gedeporteerde en vermoorde Joden hebben doorgemaakt. In al haar gruwelijkheid durft Bologna het aan dit monument daadwerkelijk te laten verrijzen. Op 27 januari 2016, de 71ste “verjaardag” van de bevrijding van Auschwitz zal het ingehuldigd worden. Dat dit monument nabij het spoor van de hogesnelheidstrein in Bologna is gesitueerd is niet meer dan een saillant detail. In Nederland stuiten dergelijke monumenten op verzet. Zoals het gewenste Holocaustmonument in het Wertheimpark te Amsterdam overkwam. Respectvol herdenken blijft in ons land een heikele kwestie. Dat is wrang, nu juist uit Nederland verhoudingsgewijs de meeste Joden […]
↧